 Ik kon me nooit verbeelden, dat ik ouder worden kon.
Vertrouwde taferelen, ons grasveld in de zon.
Ik zie mezelf nog scoren, in het kleine houten doel.
Daar werd geluk geboren, daar waar ik het nog steeds voel.
In mijn dorp, mijn dorp, door de kerk en de werklui ontworpen.
Wist ik maar hoe en waarom de toekomst m'n jeugd overnam.
In mijn dorp, jouw dorp.
Of de zon schijnt of dat het koud wordt.
Morgen stel je geen vragen, zolang je vandaag zeggen kan,
ik ga nooit meer weg uit Volendam.
Na een maand in Amerika, trekt mijn hart het niet meer, ik ga naar huis.
Dat iemand ooit emigreerde hiervandaan, breng ik niet thuis.
In mijn dorp, mijn dorp, door de kerk en de werklui ontworpen.
Wist ik maar hoe en waarom de toekomst mijn jeugd overnam.
In mijn dorp, jouw dorp.
Of de zon schijnt of dat het koud wordt.
Morgen stel je geen vragen, zolang je vandaag zeggen kan,
ik ga nooit meer weg uit Volendam.
Kijkend naar de beelden in mijn oma's oude boek.
De foto's zijn vergeeld en de winkels opgedoekt.
De blijheid in de ogen, hield de armoe in de ban.
De tijd is omgevlogen, hm tsja, dat zeggen oma's dan.
In mijn dorp, jouw dorp.
Of de zon schijnt of dat het koud wordt.
Morgen stel je geen vragen, zolang je vandaag zeggen kan,
ik ga nooit meer weg uit Volendam.
|
Switch to Russian 