Şebnem Ferah
"İnsanlık"

aynıydı gökyüzümüz
savrulduk her birimiz
insanlığa ne oldu

masumdu gözlerimiz
adildi kalplerimiz
insanlığa ne oldu

ormandık kül olduk
insandık kul olduk
kaybettik savrulduk
ayrıldık ayrı kaldık
bittik artık

farklıydı seslerimiz
aynıydı gerçeğimiz
insanlığa ne oldu

berraktı umutlarımız
çekingendi hırslarımız
insanlığa ne oldu

ormandık kül olduk
insandık kul olduk
kaybettik savrulduk
ayrıldık ayrı kaldık

ormandık kül olduk
insandık kul olduk
insanlığın kalbinde
alnında kurşun olduk
bittik artık